دارویی برای کمک به بیماری خواب

برای نخستین بار پس از چهل سال، در راه مبارزه با بیماری خواب قدم مؤثر و تعیین کننده‌ای برداشته شده است. بیماری خواب ابتدا با تب شدیدی آغاز می‌شود که سپس از شدت آن کاسته می‌شود و مرحلة نهایی بیماری حمله به دستگاه عصبی مرکزی است که ممکن است پس از هشت سال روی دهد. بیمار حالت گنگ و گیج پیدا می‌کند، تمرکز و توجه برایش مشکل می‌شود و نمی‌تواند فعالیت بخصوصی را دنبال کند. از این رو نام این بیماری را بیماری خواب گذاشته‌اند. نحوة انتقال بیماری از طریق مگس تسه تسه است که وقتی وقتی پر از خون آلوده شد، انگل این بیماری یعنی تریپانوزوم را از راه گزیده به انسان منتقل می‌کند.
داروی جدید افلورینتین نام دارد که به زودی به نام اورنیدیل وارد بازار خواهد شد و برآورد می‌شود که عوارض جانبی نخواهد داشت. این دارو، از فعالیت‌ آنزیمی که برای تولید تریپانوزوم‌ها ضروری است، جلوگیری می‌کند.
داروهایی که در حال حاضر تجویز می‌شوند عوارض جانبی متعددی دارند. یکی از موثرترین داروهای فعلی که سورامین نام دارد و پیش از مبتلا شدن دستگاه عصبی مرکزی به‌طور مؤثری عمل می‌کند، در مواردی حساسیت‌های متعددی ایجاد می‌کند.
ملارسپرول نیز که تنها داروی مؤثر در مراحل پیشرفتة بیماری است، چنان مسموم کننده است که 5 درصد بیمارانی را که تحت مداوا با آن قرار می‌گیرند، می‌کشد.